με βιολογικό ελαιόλαδο
από τη Λέσβο,
κεριά με φυτική σόγια
Βότανα
Βασιλικός
Βασιλικός : Ο γνωστός σε όλους μας βασιλικός (Ώκιμον το βασιλικόν) είναι αρωματικό φυτό και είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, όπως αναφέρει ο Διοσκουρίδης. Είναι φυτό που ανήκει στο γένος ώκιμου της οικογένειας των χειλανθών, με μυρωδάτα φύλλα, γλυκός, με δριμεία γεύση, ελαφρός, πικρός και ξηρός. Συναντιέται σε πολλές ποικιλίες, όπως π.χ. πλατύφυλλος, σγουρός, μικρόφυλλος, σαραντάφυλλος κλπ. Είναι φυτό μονοετές με λεία, λίγο κυρτά πράσινα ή κόκκινα και μικρά λευκά λουλούδια το καλοκαίρι, τα οποία δίνουν μικρούς, μαύρους σπόρους. Περιλαμβάνει πολλά είδη, αλλά στην Ελλάδα καλλιεργούνται ο βασιλικός ο πλατύφυλλος, ο κατσαρός, ο μεγαλόφυλλος και ο μελανόφυλλος. Το όνομά του προέρχεται από τη λέξηβασιλεύς και φανερώνει την εκτίμηση που έτρεφαν για αυτόν οι αρχαίοι λαοί. Ο βασιλικός που κατάγεται από την Ινδία θεωρείται από τους Ινδούς ιερός, και καλλιεργείται έξω από τους ναούς. Επίσης καλλιεργείται και στην Βρετανία από τον 16ο αιώνα. Στην Ελλάδα θεωρείται επίσης ιερό και κανένα δεν έχει αγαπηθεί τόσο πολύ από τον λαό, γιατί κατά την παράδοση φύτρωσε στο μέρος που είχε ταφεί ο Τίμιος Σταυρός, και με το άρωμά του οδήγησε την Αγία Ελένη στην ανακάλυψή του. Ο λαός τον ύμνησε με πολλά δημοτικά τραγούδια και παροιμίες. Μερικοί λαοί τον συνδέουν με το μίσος και την ατυχία, ενώ άλλοι τον θεωρούν σημείο αγάπης. Αν και οι περισσότεροι από μας γνωρίζουμε το βασιλικό ως καλλωπιστικό φυτό, είναι ένα από τα αρωματικά που χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα. Έχει τέτοιες ιδιότητες που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για αφέψημα αλλά και για αιθέριο έλαιο με σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες. Οι πιο γνωστές είναι οι εξής: βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά τους πονοκεφάλους, είναι ιδανικό για προβλήματα μνήμης και τέλος βελτιώνει τις ρυτίδες. Στην αρωματοθεραπεία το έλαιο που βγαίνει από τα φύλλα του χρησιμοποιείται για διεγερτικό μασάζ για την κατάθλιψη. Τέλος, ως καλλυντικό χρησιμοποιείται στο μπάνιο για να χαλαρώνει το σώμα - Επιστροφή
Δεντρολίβανο
Δεντρολίβανο : Πήρε αυτή την ονομασία επειδή βρέθηκε για πρώτη φορά στις ακτές της Μεσογείου και συνδέθηκε έτσι με τη θαλασσινή δροσιά. Το γνωστό σε όλους μας δενδρολίβανο είναι ένας πολυετής, αειθαλής θάμνος με ξυλώδη κορμό και πυκνά γραμμοειδή φύλλα, πράσινα από πάνω και λευκά από κάτω. Ανθίζει την άνοιξη και τα άνθη του είναι γαλάζια. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή με τα βλαστάρια που βγαίνουν από τις ρίζες του. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ήταν τονωτικό του εγκεφάλου και ενισχύει τη μνήμη. Το χρησιμοποιούσαν σαν βότανο, σαν θυμίαμα αλλά και αυτούσιο. Στις τελετουργίες των αρχαίων συμβόλιζε το γάμο, την αγάπη και τη φιλία. Οι ιδιότητες αυτές είναι πολλές: το αφέψημά του (δηλ. αν το βράσουμε) χρησιμοποιείται κατά της αϋπνίας, της λιποθυμίας και των ζαλάδων. Θεωρείται πως καθαρίζει το αίμα, είναι τονωτικό, αντισηπτικό και ευεργετικό στα προβλήματα της αναπνοής και του άσθματος. Με πλύσεις ή μπάνιο κάνει καλό στο δέρμα και βοηθά στην ανάπτυξη των μαλλιών. Επιπλέον, από την ουσία τανίνη και το αιθέριο έλαιο που περιέχει χρησιμεύει στη φαρμακευτική και την αρωματοποιία. Χρησιμοποιείται επίσης και σαν καρύκευμα στα φαγητά - Επιστροφή
Δυόσμος
Δυόσμος : Στενός συγγενής της μέντας, ο δυόσμος είναι ένα από τα τριάντα είδη του γένους Menta. Κατ' αρχάς φαίνεται ότι έχει απολυμαντικές και θεραπευτικές ιδιότητες καθώς από την αρχαιότητα χρησιμοποιείται για την παρασκευή καλλυντικών αλλά και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Ο Διοσκουρίδης, ο Ιπποκράτης και ο Πλίνιος το ανέφεραν συχνά ως φυτό με μεγάλη φαρμακευτική αξία και ωραιότατο άρωμα. Οι αρχαίοι Έλληνες έτριβαν το τραπέζι τους με δυόσμο, πριν καθίσουν να φάνε. Στην Αραβία χρησιμοποιούνταν ως ρόφημα που βοηθούσε στις σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Είναι, πάντως, βέβαιο ότι το αφέψημα δυόσμου καταπραΰνει το στομαχικό άλγος ιδιαίτερα όταν προέρχεται από βαρυστομαχιά. Είναι τονωτικό, χωνευτικό και αν μασήσουμε τα φύλλα του βοηθάει στις ημικρανίες και τον πονόδοντο. Σε όλη τη Μέση Ανατολή ο δυόσμος χρησιμοποιείται ευρύτατα τόσο στο φαγητό όσο και ως αφέψημα. Ακόμα και στην Ασία είναι γνωστός - Επιστροφή
Θυμάρι
Θυμάρι : Θάμνος μικρός - φρύγανο, ύψος 10-30 εκ. με σκληρά όρθια κλαδιά. Τα φύλλα του είναι μικρά και σκληρά, τα άνθη έχουν ρόδινο χρώμα, εμφανίζονται την άνοιξη μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου. Είναι κοινότατο είδος της λεσβιακής χλωρίδας, απαντάται κυρίως σε χαμηλά υψώματα, σε άγονες και πετρώδεις τόπους. Το όνομα έχει τη ρίζα του στη λέξη «θυμός», που πιθανόν σημαίνει δύναμη λόγω των ισχυρών ιδιοτήτων του φυτού, ή στη λέξη θύω (=θυσιάζω, προσφέρω). Η φαρμακευτική του χρήση είναι γνωστή στους αρχαίους γιατρούς. Ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης το αναφέρουν ως θύμο. Ο Αριστοφάνης στους «Αχαρνείς» αναφέρεται στην Αττική γη, στο λιγοστό έδαφος της οποίας φυτρώνει κυρίως θυμάρι και φασκόμηλο. Ο «Κυκεώνας», ήταν ένα ρόφημα των αρχαίων Ελλήνων από βρασμένο θυμάρι, αρωματισμένο με μέντα (ή σουσάμι), γάλα και χλιαρό νερό με μέλι. Από το ανακάτεμα αυτό των υλικών, διατηρείται μέχρι σήμερα η λέξη «Κυκεώνας», που χρησιμοποιείται σε αντίστοιχες μπερδεμένες καταστάσεις. Είναι φυτό εδώδιμο, μελισσοτροφικό, φαρμακευτικό και αρωματικό. Οι φαρμακευτικές και αρωματικές ιδιότητες του θυμαριού οφείλονται θυμέλαιο, ένα αρωματικό αιθέριο έλαιο το οποίο παραλαμβάνεται από τις ανθισμένες κορυφές του φυτού με απόσταξη. Χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό, απολυμαντικό, βακτηριοκτόνο, τονωτικό του τριχωτού της κεφαλής καθώς και για πολλές άλλες σημαντικές φαρμακευτικές χρήσεις. Το θυμέλαιο χρησιμοποιείται και στα ασηπτικά μείγματα και σε σαπούνια - Επιστροφή
Κανέλλα
Κανέλλα : Η κανέλλα, θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα μπαχαρικά, γνωστά στην ανθρώπινη ιστορία. Η χρήση της αναφέρεται στην Αγία Γραφή, ενώ είναι γνωστό ότι εχρησιμοποιείτο από τους αρχαίους Αιγυπτίους, όχι μόνο ως γευστικότατο ρόφημα και φάρμακο, αλλά και ως απαραίτητο συστατικό στην τέχνη της βαλσάμωσης.Η χρήση της ήταν τόσο διαδεδομένη που εθεωρείτο επί πολλούς αιώνες, ως το πιο πολύτιμο είδος, ακόμα περισσότερο και από τον χρυσό. Στους αρχαίους χρόνους η κανέλλα είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον των Κινέζων, αφού μάλιστα, συμπεριλαμβάνεται και στην Κινέζικη ιατρική βοτανολογία, που όπως αναφέρεται, εκδόθηκε γύρω στα 2700 π.Χ. Η δημοτικότητα της κανέλλας συνεχίστηκε ανά τους αιώνες. Έγινε ένα από τα πλέον περιζήτητα μπαχαρικά στους χρόνους του μεσαίωνα στην Ευρώπη. Μάλιστα όπως αναφέρεται στην ιστορία, λόγω της μεγάλης ζήτησής της έγινε ένα από τα πρώτα είδη εμπορίου μεταξύ εγγύς Ανατολής και Ευρώπης. Οι θεραπευτικής σπουδαιότητας ουσίες της κανέλλας πηγάζουν από τρία βασικά στοιχεία της. Είναι στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στα βασικά έλαια της κανέλλας και που από χημικής πλευράς ονομάζονται, κινναμωαλδεχίδες, κινναμυλασετικά και κινναμυλαλκοόλ μαζί με μια πλειάδα άλλων αιθεριωδών συστατικών. Τα βασικά έλαια της κανέλλας επίσης έχουν στις έρευνες βρεθεί ως αποτελεσματικά αντιμικροβιακά. Η κανέλλα βρέθηκε αποτελεσματική κατά των βακτηρίων και μυκητών συμπεριλαμβανομένων και της κατηγορίας CANDIDA που συνήθως ταλαιπωρούν τις γυναίκες. Η δράση αυτή της κανέλλας κατά των μικροοργανισμών είναι τόσο ισχυρή που σήμερα οι επιστήμονες συνιστούν την κανέλλα και ως συντηρητικό στα τρόφιμα. - Επιστροφή
Λεβάντα
Λεβάντα : Είναι ένα μικρό πολυετές φρύγανο. Έχει όρθιο βλαστό, τετραγωνικό, χνουδωτό που το ύψος του φτάνει στα 30-80 εκ. και άνθη κατά κυλινδρικούς στάχεις με βαριά οσμή καμφοράς Ανθίζει από τον Μάιο ως τον Ιούνιο. Κοινότατο είδος στην παραθαλάσσια ζώνη, σε άγονες εκτάσεις χωρίς ασβέστιο. Φυτό γνωστό από την αρχαιότητα, ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι απ’ αυτό παρασκεύαζαν τον στοιχαδίτη οίνο και το στοιχαδικό ξύδι. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό. Το υπέργειο τμήμα περιέχει αιθέριο έλαιο πλούσιο σε καμφορά, κατάλληλο για τη φαρμακοποιία και τη σαπωνοποιία. Χρησιμοποιείται ως χαλαρωτικό για τις δερματίτιδες, για την κυτταρίτιδα και την ακμή, για το νευρικό σύστημα και πολλές άλλες σημαντικές φαρμακευτικές χρήσεις - Επιστροφή
Μαντζουράνα
Μαντζουράνα : Πολυετής πόα. Έχει βλαστό λεπτό, σκληρό τετραγωνικό, πολύκλαδο, κοκκινωπό, τριχωτό ή σχεδόν λείο ύψους 20-50 εκ. φύλλα μικρά, αυγοειδή, μαλακά και αρωματικά. Φυτρώνουν επάνω στα κλαδιά, ο μίσχος είναι μικρός. Τα φύλλα όταν τριφτούν ανάμεσα στα δάκτυλα δίνουν μια ιδιαίτερη βαλσαμώδη μυρωδιά. Η γεύση τους είναι πικρή και στυφή. Από τη μασχάλη των φύλλων φυτρώνουν πολλά μικρά ξυλώδη κλαδάκια, με τετράγωνο σχήμα, λίγο χνουδωτά. Από τα κλαδάκια αναπτύσσονται τα άνθη, τα οποία είναι μικρά, έχουν χρώμα φαιό, κάποτε ρόδινο και σκεπάζεται από μικρά λέπια. Ανθίζει Ιούλιο - Σεπτέμβριο. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια πλούσια, ξηρικά ή ποτιστικά. Κατά την μυθολογία, ο Αμάρακος, ήταν γιος του Κίναμου. Παρασκεύαζε μυρωδικά και καθώς μετέφερε σ’ ένα αλαβάστρινο βάζο ένα από τα εκλεκτά του μύρα, του ξέφυγε από τα χέρια, έπεσε κι έσπασε. Από την εκπληκτική μυρωδιά που ξεχύθηκε δεν κατάφερε να κρύψει το ατύχημά του. Οι Θεοί τον τιμώρησαν για την αδεξιότητά του, μεταμορφώνοντάς τον στο ομώνυμο φυτό. Είναι φυτό γνωστό από την αρχαιότητα, όπου τα νεαρά ζευγάρια στεφανώνονταν μ’ αυτό στις γαμήλιες γιορτές γιατί πίστευαν ότι είχε το άρωμα της Αφροδίτης. Το πιο καλό και το πιο περιζήτητο άρωμα από μαντζουράνα ήταν της Μυτιλήνης και της Κύπρου όπου το φυτό αφθονούσε. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, αρτυματικό και μελισσοτροφικό. Χρησιμοποιείται για την τόνωση του δέρματος, ως απολυμαντικό, για τα μαλλιά, για την ακμή, για τα τσιμπήματα και πολλές άλλες σημαντικές φαρμακευτικές χρήσεις. Το υπέργειο τμήμα περιέχει αιθέριο έλαιο κατάλληλο για την φαρμακοποιία και την αρωματοποιία. Καταλληλότερη εποχή για τη συλλογή και απόσταξη είναι οι μήνες Ιούλιος και Αύγουστος - Επιστροφή
Μαστίχα
Μαστίχα : Ο σχοίνος είναι δένδρο αειθαλες, ανηκει στην οικογένεια Pistacia lentiscus var chia που φτάνει τα δυο μέτρα και ζει 100 χρόνια. Σχίνοι ευδοκιμούν σε διάφορα μέρη του κόσμου αλλά δακρύζουν και δίνουν την μαστίχα μόνο στη νότια Χίο. Η μαστίχα είναι μια φυσική ρητίνη με υπόλευκο-υποκίτρινο χρώμα ημιδιαφανής που εκκρίνει ο κορμός του δένδρου χαράζοντας τον. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες της μαστίχας ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Αναφορές έχουμε από τον Ηρόδοτο ( 5ο αιώνα π.χ.), τον Θεόφραστο, τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό. Η μαστίχα έχει ισχυρή αντιφλεγμονωδη, αντιμικροβιακη-αντιβακτηριακη δράση. Θεωρείται αφροδισιακη, κατα της ακμής και της φαλάκρας. Θεραπεύει εγκαύματα και δερματικές παθήσεις Χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα και ειδικά από τον αραβικό κόσμο στην μαγειρική - ζαχαροπλαστική -ποτοποιία, για την παρασκευή καλλυντικών και αρωμάτων -Επιστροφή
Μέντα
Μέντα : Η κοινή ονομασία είναι φλησκούνη και φλεσκούνη. Είναι πολυετής πόα, έχει βλαστό όρθιο ή πλαγιαστό, λίγο τριχωτό ή σχεδόν λείο ύψους 15-30 εκ. με μικρά αυγοειδή φύλλα και ρόδινα άνθη. Αυτοφύεται σε πολλά μέρη του νησιού σε ρυάκια, πηγές και στάσιμα νερά. Είναι φυτό φαρμακευτικό αρωματικό και μελισσοτροφικό. Χρήσιμα μέρη του φυτού είναι όλο το υπέργειο τμήμα του σε πλήρη άνθιση (ανθίζει Ιούνιο έως Οκτώβριο). Το υπέργειο τμήμα περιέχει αιθέριο έλαιο κατάλληλο για την αρωματοποιία, την ποτοποιία, τη ζαχαροπλαστική, την σαπωνοποιία και την φαρμακευτική. Χρησιμοποιείται για τις πληγές, τους μώλωπες, τα τσιμπήματα, ως καταπραϋντικό, ως καρδιοτονωτικό και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Υπάρχει και η μέντα η μακρόφυλλη ή αγριοδυόσμος, καλαμίθρα. Έχει βλαστό όρθιο με πολύ άσπρο χνούδι ύψους 30-70 εκ. Είναι φυτό αυτοφυές της λεσβιακής χλωρίδας που ευδοκιμεί σε πεδινές δροσερές περιοχές. Το υπέργειο τμήμα του φυτού περιέχει αιθέριο έλαιο κατάλληλο για προϊόντα αρωματοποιίας και σαπωνοποιίας - Επιστροφή
Φασκόμηλο
Φασκόμηλο : Γνωστή και ως αλιφασκιά, φασκόμηλο κ.ά. Είναι θάμνος μικρός και αειθαλής, πολύκλαδος. Έχει ύψος 50-100 εκ. Ο βλαστός είναι όρθιος τετραγωνικός, ισχυρός, χνουδωτός, τα φύλλα του είναι σταχτιά, λογχοειδή, οδοντωτά ή πριονωτά, λίγο χνουδωτά. Φυτό γνωστό από την αρχαιότητα για τις ευεργετικές του ικανότητες. Το αναφέρουν ως ελελίσφακο ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης, ο Ιπποκράτης κ.ά. Ευδοκιμεί σε ημιορεινές περιοχές και σε χωράφια ξηρικά, φτωχά, μέτριας γονιμότητας, κυρίως σε προσήλια και ασβεστολιθικά εδάφη. Ανθίζει από τα μέσα Απριλίου έως τα μέσα Ιουλίου. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό, μελισσοτροφικό και αρτυματικό. Χρήσιμα μέρη του φυτού είναι τα τρυφερά βλαστάρια και τα άνθη. Τα φύλλα συλλέγονται λίγο πριν ή κατά την αρχή της ανθοφορίας ενώ τα άνθη του στην αρχή της ανθοφορίας. Τα φύλλα του περιέχουν πτητικό έλαιο. Είναι τονωτικό, σπασμολυτικό, αντισηπτικό στυπτικό, αντιιδρωτικό, στομαχικό, καταπραϋντικό, απολυμαντικό, τονωτικό του τριχωτού της κεφαλής, πολύ αποτελεσματικό κατά της ακμής και των τσιμπημάτων. Το φασκόμηλο είναι ευεργετικό στο δέρμα - στο πρόσωπο με ατμόλουτρα - Επιστροφή
Χαμομήλι
Χαμομήλι : Είναι πόα μονοετής, έχει βλαστό λείο, πολύκλαδο, όρθιο ύψους 10-35 εκ. και άνθη ασπροκίτρινα. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα, το συνιστούσε και ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης ως παυσίπονο, αντιπυρετικό και καταπραϋντικό. Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό. Από τα άνθη του παρασκευάζεται ένα από τα καλύτερα αφεψήματα. Το στολίδι αυτό της ελληνικής γης είναι πολύ χρήσιμο και εξαιρετικά πολύτιμο. Έχει αρκετές αρωματικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται ευρύτατα στην αρωματοποιία, στην σαπωνοποιία και σε διάφορα προϊόντα ομορφιάς. Έχει αντιγηραντικές ουσίες, είναι αντιαλλεργικό, αντισηπτικό, απολυμαντικό, κατάλληλο για επούλωση πληγών και για διάφορες μολύνσεις, πολύ καλό χαλαρωτικό -Επιστροφή
